فاطمه، فصلی تازه

چونان خورشید شد خانه ز بس گرم است آغوشت من و مامانت از بس خوشگلی گشتیم مدهوشت نرفت از خاطرم آن اولین دیدارمان در بخش نوزادان خدارا نازنین بانو!، مکن ما را فراموشت   ...